Gevolgen van werkverslaving

Er zijn vier belangrijke aspecten van mogelijke gevolgen van werkverslaving:

  • individueel (bijv. overlijden, inclusief zelfmoord, mentale en fysieke gezondheidsproblemen, inclusief burn-out, lagere kwaliteit van leven, lager geluk)
  • sociaal (bijvoorbeeld familieproblemen, gedrags- en emotionele problemen van kinderen van ouders die verslaafd zijn aan werk, conflicten met collega's, ineffectief management op het werk door managers die verslaafd zijn aan werk, gevolgen van overlijden van een persoon die verslaafd is aan werk)
  • ontvangers van werk (bijv. slechte kwaliteit van het werk, fouten op het werk, zoals medische fouten door dokters die verslaafd zijn aan werk en burn-out)
  • economisch (bijv. kosten voor gezondheidszorg, verminderde productiviteit) 

De meeste beschikbare gegevens zijn van correlatieve aard en tonen associaties tussen werkverslaving en mogelijke negatieve gevolgen. Er zijn echter maar weinig prospectieve of longitudinale onderzoeken die wijzen op een toevallige rol van werkverslaving bij functionele beperkingen. Deze worden ondersteund door casestudy's en klinische literatuur over therapeutische interventies onder personen die verslaafd zijn aan werk, inclusief rapporten van instellingen voor klinische arbeidsgeneeskunde. Desalniettemin zijn meer grootschalige prospectieve epidemiologische studies nodig om vast te stellen in hoeverre werkverslaving bijdraagt aan negatieve gevolgen. Ook ontbreken systematische studies naar de economische kosten van werkverslaving. De meeste gegevens zijn indirect en komen uit de schattingen van de kosten van een hoge werkdruk, net zoals werkgerelateerde stress, depressie of burn-out of schattingen van de kosten van de gezondheidszorg van een obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis.

INDIVIDUELE GEVOLGEN

SOCIALE GEVOLGEN

ONTVANGERS VAN WERK

ECONOMISCHE GEVOLGEN

De meeste gegevens over de potentiële economische kosten van werkverslaving zijn indirect en komen uit de schattingen van de kosten van een hoge werkdruk, net zoals werkgerelateerde stress, depressie of burn-out of schattingen van de kosten van de gezondheidszorg van obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD). De redelijke bruto schattingen kunnen worden gemaakt op basis van de vastgestelde feiten:

  • hoge werkdruk en werkstress zijn risicofactoren voor lichamelijke en geestelijke gezondheidsproblemen
  • burn-out wordt in verband gebracht met een slechtere gezondheid
  • werkverslaving is strikt gerelateerd aan hoge werkdruk, werkstress en burn-out
  • OCPD wordt in verband gebracht met beroepsstress, burn-out en depressie
  • OCPD is nauw verbonden met werkverslaving

Daarom een volgende generaal associatie tussen werkverslaving en wereldwijde ziektelast samen met de sociaal-economische kosten ervan kunnen worden verwacht:

werkverslaving => hoge werkdruk en werkstress => gevolgen voor de gezondheid/sociaaleconomische kosten

Wanneer de rol van OCDP als risicofactor voor werkverslaving en de rol van burn-out als gevolg van slecht beheerde stress op het werk worden meegerekend, kan de causale keten zijn:

OCPD => werkverslaving => hoge werkdruk en werkstress => burn-out => gezondheidsgevolgen/socio-economische kosten

Momenteel vereisen de relatie tussen OCPD en werkverslaving en hun bijdragen aan negatieve gevolgen meer studies. Ook moet het verband tussen burn-out en slechte gezondheid meer worden verduidelijkt. 

Niettemin kan op basis van deze aannames en de beschikbare gegevens worden verwacht dat werkverslaving een belangrijke bron van sociaaleconomische kosten is in de geïndustrialiseerde landen vanwege: 

  • gezondheidsgerelateerd verzuim op het werk,
  • kosten van de gezondheidszorg,
  • verminderde productiviteit.

Depressie toegeschreven aan werkstress

Depressie is een van de meest voorkomende oorzaken van arbeidsongeschiktheid in geïndustrialiseerde landen.

De huidige geschatte kosten van depressie in verband met stress op het werk in de Europese Unie zijn € 617 miljard per jaar, wat meer is dan het bruto binnenlands product (bbp) van de meeste Europese landen. 

Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis

Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD; DSM-classificatie) of anankastische persoonlijkheidsstoornis (APD; ICD-classificatie) is de meest voorkomende persoonlijkheidsstoornis onder de algemene bevolking (3%-8%) en ambulante groepen. Er is vastgesteld dat OCPD/APD de hoogste economische last onder persoonlijkheidsstoornissen in termen van directe medische kosten en productiviteitsverliezen, zelfs meer dan de kosten van borderline persoonlijkheidsstoornis (BPS). Verder patiënten met persoonlijkheidsstoornissen hebben een uitgebreidere geschiedenis van psychiatrische poliklinische, intramurale en psychofarmacologische behandeling dan vergelijkende patiënten met een depressieve stoornis.

Een Finse studie toonde aan dat 50% van mannen en 28% van vrouwen met een depressie in de eerste episode onder werkende personen die werden gerekruteerd uit bedrijfsgezondheidszorgeenheden de diagnose OCPD / APD kregen. Dit komt overeen met de gerapporteerde effectgroottes voor de relatie tussen OCPD/APD en burn-out

Hart- en vaatziekten en andere gezondheidsproblemen

Neuropsychiatrische stoornissen en niet-overdraagbare ziekten zoals hart- en vaatziekten (HVZ) en diabetes behoren tot de belangrijkste oorzaken van de wereldwijde ziektelast. Hun totale kosten in verband met werkstress zijn meer dan alarmerend, met CVD als tweede duurste categorie.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) schatten dat blootstelling aan lange werktijden (≥55 uur/week) gebruikelijk is en grote toerekenbare lasten van ischemische hartziekte en beroerte veroorzaakt. In 2016 werden 488 miljoen mensen, of 8,9% van de wereldbevolking, blootgesteld aan lange werkdagen (≥55 uur/week). Naar schatting 745.194 sterfgevallen en 23,3 miljoen voor invaliditeit gecorrigeerde levensjaren door ischemische hartziekte en beroerte samen waren toe te schrijven aan deze blootstelling.

nl_BENederlands (België)