Op deze pagina bespreken we hoe werkverslaving kan worden gediagnosticeerd en praktische aspecten van het zoeken naar professionele hulp daarbij, inclusief of uw ziektekostenverzekering klinische hulp kan dekken voor dwangmatige werkgerelateerde problemen.

Op dit moment wordt werkverslaving niet officieel erkend als een verslavende stoornis in officiële classificaties van ziekten en aandoeningen zoals DSM 5 van de American Psychiatric Association of ICD 11 van de Wereldgezondheidsorganisatie.

Overmatige toewijding aan werk ten koste van familie- of sociale relaties wordt erkend als een symptoom van obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD) in de DSM 5. Deze persoonlijkheidsstoornis werd eerder erkend als anankastische persoonlijkheidsstoornis in de ICD 10, en momenteel worden kenmerken van deze stoornis die verband houden met rigide perfectionisme en emotionele en gedragsbeperkingen herkend als anankastia domein bij persoonlijkheidsstoornis in de ICD 11. Wat het praktisch betekent, is dat u in veel landen mogelijk klinische hulp zoekt die mogelijk wordt gedekt door uw medische verzekering. Dit verschilt van land tot land en het kan zijn dat u uw lokale gezondheidswerkers moet raadplegen om te weten te komen onder welke voorwaarden u in uw land professionele hulp kunt zoeken. 

ANANKASTIA IN PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS OF PERSOONLIJKHEIDSMOEILIJKHEID (ICD 11, CODE 6D11.4)

Wereldgezondheidsorganisatie definieert anankastia als een van de "Prominente persoonlijkheidskenmerken of -patronen" geassocieerd met een ongeordende persoonlijkheid:

“Het kernkenmerk van het Anankastia-eigenschapsdomein is een enge focus op iemands rigide standaard van perfectie en van goed en fout, en op het beheersen van het eigen gedrag en dat van anderen en het beheersen van situaties om overeenstemming met deze normen te verzekeren. Veelvoorkomende manifestaties van anankastie, die niet allemaal aanwezig kunnen zijn bij een bepaald individu op een bepaald moment, zijn onder meer: perfectionisme (bijv. bezorgdheid over sociale regels, verplichtingen en normen van goed en kwaad, nauwgezette aandacht voor detail, rigide, systematische, dagelijkse routines, hyperplanning en planning, nadruk op organisatie, ordelijkheid en netheid); en emotionele en gedragsbeperkingen (bijv. rigide controle over emotionele expressie, koppigheid en inflexibiliteit, risicovermijding, doorzettingsvermogen en besluitvaardigheid).

WERKVERSLAVING ALS VERSLAVENDE STOORNIS

Uit steeds meer onderzoeken blijkt echter dat werkverslaving belangrijke kenmerken vertoont van een verslavingsstoornis en dat het begrip ervan evolueert.

Op dit moment kan in de meeste landen over de hele wereld niet officieel de diagnose werkverslaving worden gesteld, zoals bij een medische diagnose van depressie, angststoornis of alcoholgebruiksstoornis. In veel landen echter zorginstellingen en organisaties die verslavingsproblematiek aanpakken werkverslaving erkennen als een verslavingsprobleem. Dit betekent dat er gezondheidswerkers en therapeuten zijn die u kunnen helpen bij het herkennen van uw probleem en de behandeling ervan. We geven meer informatie over waar u hulp kunt zoeken op deze webpagina.

HOE KAN IK WORDEN GEDIAGNOSEERD?

Dit zal tot op zekere hoogte afhangen van het feit of u hulp zoekt bij medische instellingen, verslavingscentra of een privéadviseur of therapeut.

Meestal kunt u een gesprek over uw problemen verwachten met een gezondheidsprofessional of een therapeut. Bovendien kunnen enkele psychologische of klinische tests worden uitgevoerd om het algehele psychologische functioneren en het samen voorkomen van andere aandoeningen of gezondheidsproblemen te evalueren. Dit kunnen gestructureerde of semi-gestructureerde interviews zijn, er kan bijvoorbeeld een uitgebreide persoonlijkheidsevaluatie worden uitgevoerd, evenals het invullen van diagnostische vragenlijsten.

We raden in het bijzonder aan:

• het raadplegen van gezondheidswerkers, met name gespecialiseerd in verslavingsgerelateerde problemen, en
• op zoek naar een uitgebreide diagnose, met name in termen van aandoeningen die samen voorkomen met werkverslaving.

Eerdere studies ontdekte dat werkverslaving samen kan voorkomen met:

• depressie,
• ongerustheid,
• sociale angst,
• obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis en andere persoonlijkheidsstoornissen (bijv. borderline persoonlijkheidsstoornis),
• eetstoornissen (anorexia nervosa, boulimia nervosa),
• andere verslavende aandoeningen (bijv. stoornis in alcoholgebruik, voedselverslaving die verband kan houden met een eetbuistoornis, winkelverslaving/compulsief kopen),
• bipolaire stoornis (manisch-depressief),
• slaapproblemen, 
• aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit,
• obsessief-compulsieve stoornis.

Als u een werkverslaving ervaart, betekent dit niet noodzakelijkerwijs dat u een van deze problemen heeft. Sommige mensen die worstelen met werkverslaving kunnen er echter ook last van hebben.

Sommige van deze stoornissen kunnen uw risico op werkverslaving verhogen (bijv. obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis), sommige kunnen zowel oorzaken als gevolgen zijn (bijv. Angst of depressie), en andere kunnen gemeenschappelijke oorzaken hebben (bijv. Eetstoornissen). . Daarom kan het aanpakken en behandelen van deze problemen uw algehele functioneren verbeteren en u helpen uw werkverslaving te beheersen.

Het herkennen van andere gelijktijdig optredende psychische problemen is erg belangrijk omdat comorbiditeit gepaard gaat met grotere functionele beperkingen (slechter functioneren in het algemeen) en slechtere gezondheidsresultaten. Het is noodzakelijk om alle naast elkaar bestaande problemen aan te pakken, omdat ze gemeenschappelijke oorzaken kunnen hebben en met elkaar kunnen interageren en terugvallen kunnen veroorzaken. Het is cruciaal om te begrijpen waarom iemand ertoe wordt aangezet om overmatig te werken, hoe andere problemen kunnen bijdragen aan deze dwang om te werken en hoe werkverslaving andere gezondheidsproblemen zoals depressie, angst of slapeloosheid kan beïnvloeden.