İş bağımlılığı, nispeten uzun araştırma ve teorik sorgulama geçmişine sahip davranışsal bağımlılıklar arasındadır.

Kompulsif aşırı çalışma, eski zamanlardan beri insan toplumlarında mevcut olması muhtemeldir; ancak bildiğimiz kadarıyla bu konuda sistematik bir çalışma mevcut değildir. Genellikle açgözlülük, aşırı endişe ve kaygı ile bağlantılı olan iş ve üretkenlik ile aşırı meşguliyet, tartışmalı bir şekilde en az 5/6 yüzyıla kadar geriye doğru izlendi. 

KLİNİK VE BİLİMSEL İLGİ TAKVİMİ

1903 Pierre Janet, daha sonra Sigmund Freud tarafından benimsenen mükemmeliyetçi kaygılarla ilgili (ve daha sonra obsesif kompulsif kişilik bozukluğu; OKKB olarak adlandırılacak bir şeye benzeyen) "psikasteniyi" tanımladı. Psikosteniklerin baş ağrısı, sırt ağrısı veya uykusuzluk gibi fiziksel sorunlar yaşadıkları belirlendi.

1919 Sandor Ferenci, sözde “Pazar Nevrozu“. Semptomlarpsikosteniklerin yaşadıklarına benzer ve diğer fiziksel belirtiler arasında gözlendi. bazı kişiler işten dinlenmeye çalıştıkları günlerde. Bu belki de ilk gösterge iş bağımlılığına bağlı yoksunluk belirtilerinin klinik literatürde. 

1952 DSM-I (APA 1952, s. 37), "aşırı çalışma kapasitesi" ve "normal rahatlama kapasitesinin olmaması" gibi özelliklere sahip kompulsif kişiliği içeriyordu.

1968/1971 İşkoliklik/iş bağımlılığı kavramı psikoloji literatürüne şu kişiler tarafından girmiştir: Wayne Oates.

1970'ler  1970'lerin başlarında işkolik eğilimler, yüksek profilli tıp literatürü.

2013 Aşırı çalışmaya bağlılık, DSM-III'den DSM 5'e (APA 2013) kadar varlığını sürdüren ve OKKB literatüründe sıklıkla “işkoliklik” olarak adlandırılan birkaç OKKB kriterinden biriydi (Grilo ve ark. 2004).