İş bağımlılığı tedavisi ile ilgili en önemli zorluklardan biri, ihtiyacı olabilecek kişilerin tedavi aramayı reddetmesi ve direnmesidir. Genel olarak, Bağımlı bireylerin çoğu sorununun farkında değil veya yardım arıyor; bununla birlikte, klinisyenler tarafından, davranışları sanayileşmiş toplumlarda çok çalışmaya verilen yüksek değer tarafından desteklendiğinden, bu sorunun iş bağımlıları arasında daha da belirgin olduğu tartışılmıştır. 

Bir çalışma çiftler arasındaki algıların karşılaştırılması, kendilerini iş bağımlısı olarak tanımlayan partnerler tarafından iş bağımlısı olarak tanımlanan bireylerin sayısının 50%'den az olduğunu gösterdi.

Finlandiya, İtalya ve Polonya'da 1991, 1998 ve 2011 yıllarına ait günlük gazetelerdeki makalelerde kullanılan farklı kaynakların sıklığının niceliksel içerik analizi şunu gösterdi: ortalama olarak iş bağımlılığından alkol bağımlılığından 12 kat daha az bahsedildi. Ortalama olarak, alkol bağımlılığından bahseden makalelerin 39.9%'sine karşılık makalelerin 3.33%'sinde bahsedilmiştir.

Polonya'daki genel nüfusun ulusal temsili örnekleri üzerinde çalışmalar çalışma bağımlılığının alkol, uyuşturucu bağımlılığı, sigara veya kumar bağımlılığından çok daha az ciddi ve tehlikeli bir bağımlılık olarak değerlendirildiğini gösterdi. Katılımcılara belirli bağımlılıklar hakkındaki görüşleri soruldu. Onları 1 "zararsız alışkanlık" ile 10 "hayatı tehdit eden bağımlılık" arasında derecelendirdiler. İş bağımlılığı puanı ortalama 6 civarındayken, alkol ve uyuşturucu bağımlılığının ortalama puanları 9'un üzerindeydi. Bununla birlikte, iş bağımlılığıyla ilgili tehlikelerin yavaş yavaş farkına varılması yönündeki açık eğilim de göz ardı edilebilir. Ardışık her örnekte iş bağımlılığı daha yüksek puan aldı. 2011'de 5,8'den, 2015'te 6,0'dan 2019'da 6,2'ye. Bu eğilim internet, kumar veya alışveriş bağımlılığı gibi diğer davranışsal bağımlılıklarda mevcut değildi.