Еден од најважните предизвици поврзани со лекувањето на зависност од работа е негирањето и отпорот да се бара третман кај оние на кои може да им треба. Генерално, повеќето од зависниците не го препознаваат својот проблем или не бараат помош; сепак, лекарите тврдат дека овој проблем е уште поизразен кај зависниците од работа бидејќи нивното однесување е поддржано од високата вредност на напорната работа во индустријализираните општества. 

Студија Споредувањето на перцепциите помеѓу паровите покажа дека помалку од 50% од поединците идентификувани како зависници од работа од страна на партнерите се самоидентификувале како зависни од работа.

Квантитативната анализа на содржината на зачестеноста на различни извори употребени во написите во дневните весници од Финска, Италија и Полска од 1991, 1998 и 2011 година покажа дека во просек зависност од работа се споменуваше околу 12 пати поретко од зависноста од алкохол. Во просек се споменува во 3.33% од написите во споредба со 39.9% написи во кои се споменува зависност од алкохол.

Студии на национално репрезентативни примероци од општата популација во Полска покажа дека зависноста од работа се смета за значително помалку сериозна и опасна зависност од зависноста од алкохол, дрога, пушење цигари или зависност од коцкање. Учесниците беа прашани за нивните мислења за одредени зависности. Тие ги оценија на скала од 1 „безопасна навика“ до 10 „зависност опасна по живот“. Оценката за зависност од работа беше околу 6 во просек, додека зависноста од алкохол и дрога имаше просечни оценки над 9. Сепак, може да се апсорбира јасен тренд на бавно растечко препознавање на опасностите поврзани со зависноста од работа. Во секој последователен примерок, зависноста од работа беше оценета повисоко. Од 5,8 во 2011 година, 6,0 во 2015 година до 6,2 во 2019 година. Овој тренд не беше присутен за други зависности во однесувањето, како што се зависноста од интернет, коцкање или купување.