บทบาทของผู้จัดการ

หนึ่งในจุดสำคัญในเรื่อง วาระการประชุมของ WHO สำหรับปีต่อๆ ไปคือการแก้ปัญหา เผาไหม้. มีวรรณกรรมมากมายและยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวกับโซลูชันสำหรับสถานที่ทำงานที่ดีต่อสุขภาพ และในขณะเดียวกัน ความเหนื่อยหน่ายและภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับงานกำลังเพิ่มขึ้นมากกว่าปัญหาที่ลดลง ทั่วประเทศและสายอาชีพ มันแสดงให้เห็นถึงความไม่สมส่วนที่ชัดเจนระหว่างการศึกษาใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วซึ่งขยายขอบเขตวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับสถานที่ทำงานที่ดีต่อสุขภาพและการเพิ่มขึ้นของสุขภาพที่ไม่ดีที่เกี่ยวข้องกับงาน 

สาเหตุหนึ่งที่เป็นไปได้สำหรับการแปลความรู้ที่ไม่ดีไปสู่การปฏิบัติก็คือ บุคคลที่ควรรับผิดชอบในการแนะนำและจัดการพฤติกรรมในสถานที่ทำงานที่ดีต่อสุขภาพ กล่าวคือ ผู้นำและ ผู้จัดการคือผู้ที่มีความเสี่ยงสูงที่จะทำงานหนักเกินไป.

ผู้นำและผู้จัดการ:

• มีผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมต่อความเป็นอยู่ที่ดีของพนักงาน 
• มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมองค์กรและบรรยากาศซึ่งได้แก่ ปัจจัยที่ได้รับการยอมรับซึ่งมีส่วนทำให้เกิดการติดงาน
• ใคร การติดงานส่งผลเสียต่อพนักงาน ทั้งความเครียดเรื้อรัง ความเจ็บป่วยทางจิตและทางกาย และ
  การสูญเสียผลผลิตเนื่องจากการกำกับดูแลที่ไม่มีประสิทธิภาพ

ในสถานการณ์เช่นนี้ ความท้าทายที่สำคัญเกิดขึ้น: เราจะพัฒนากรอบการทำงานสำหรับการดำเนินการแทรกแซงสภาพแวดล้อมการทำงานที่ดีอย่างมีประสิทธิผลได้อย่างไร โดยคำนึงถึงผู้นำที่มีความเสี่ยงสูงที่จะติดงาน และการเสพติด ในกรณีส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับการปฏิเสธ

สิ่งสำคัญที่สุดคือเรื่องของการลดความทุกข์ของมนุษย์ ในขณะเดียวกัน มันก็เป็นปัญหาทางเศรษฐกิจที่สำคัญเช่นกัน เนื่องจากความเครียดจากการทำงานก่อให้เกิดความเครียดอย่างมหาศาล ต้นทุนต่อสังคมและอุตสาหกรรม

ด้วยเหตุนี้ รัฐบาล สถาบันทางสังคม และองค์กรจึงควรให้ความสนใจเป็นอย่างยิ่งในการตรวจสอบปัญหานี้อย่างเป็นระบบ โดยมีเป้าหมายในการพัฒนามาตรการตอบโต้ที่เป็นไปได้และมีประสิทธิภาพ รวมถึงแนวทางแก้ไขที่คำนึงถึงลักษณะของการทำงานหนักเกินควรและขอบเขตของผลที่ตามมา

ขั้นตอนแรกในการเปลี่ยนแปลงสถานการณ์นี้คือการรับรู้ปัญหาการติดงานและความหมายของภาวะผู้นำ การจัดการ และการทำงานโดยรวมขององค์กรและบุคคล